Maceracı Kate, bağlı kuruluş bağlantıları içerir. Bu bağlantılardan satın alma yaparsanız, size ek ücret ödemeden bir komisyon kazanacağım. Teşekkürler!
Twitter’da paylaş
Facebook’ta Paylaş
Pinterest’te Paylaş
E -posta ile paylaş
Kıbrıs’a bir gülümsemeyle indim. Avrupa kıtasına ilk ayağa kalktıktan 17 yıl sonra, Avrupa’nın her ülkesine gitmiştim. (Tanınmayan tüm ülkeleri artı Kosova ve Vatikan’ı içeren 47 ülke sayım. Türkiye sayıyorum ama Kafkasya saymıyorum.)
Dürüst olmak gerekirse, bunun ne zaman amacım olduğunu hatırlayamıyorum. Belki 2013 veya 2014 civarında bir yerde? Çok sayıda farklı Avrupa ülkesine gideceğimi fark ettim ve hepsini ziyaret etmek harika olabilir.
Avrupa’yı seviyorum. Hayır, bu yeterince güçlü değil. Bu kıtaya bayılıyorum ve 2001’de on altı yaşında bir çocuk olarak ayağa kalktım.
Kate’in Avrupa Zaman Çizelgesi
2001: Fransa, İrlanda, İngiltere
2004: İtalya, Vatikan, Monako, Macaristan, Çek Cumhuriyeti, İsviçre
2006: Belçika
2011: Almanya, Avusturya, Liechtenstein, Türkiye
2012: Portekiz, İspanya, İzlanda, Hırvatistan, Bosna, Karadağ, Faroe Adaları (Danimarka), İsveç
2013: Hollanda, San Marino, Malta, Makedonya, Kosova, Bulgaristan, Romanya
2014: Slovenya, Finlandiya, Norveç
2015: Andorra, Yunanistan, Arnavutluk, Sırbistan, Letonya
2016: Slovakya, Polonya, Lüksemburg
2017: Moldova, Ukrayna, Belarus, Litvanya, Estonya, Rusya
2018: Kıbrıs
Avrupa benim yerim – Paris ve St.Petersburg’un şık sokaklarından Arnavutluk ve Hırvatistan’ın kayalık adriyatik plajlarına, Finlandiya’nın barışçıl özlü ormanlarından Avusturya dağlarına kadar.
Ve… bir parçam Avrupa’ya aitmişim gibi geliyor. Uzun vadeli.
Birisi “Vay canına, tatilde keşfettiğim bu yere aitim!” Dediğinde gözlerimi yuvarlarım. Ama dürüst olmak gerekirse, tüm bu gezilerden sonra, kalbimin yarısının Avrupa’da, diğer yarısı ABD’de olduğunu hissediyorum. Zihniyette çok Amerikalıyım ama çok daha fazla Avrupa mizaç.
İdeal bir dünyada, zamanımı New York ve Paris arasında bölerdim. Ya da belki Londra, Berlin veya Amsterdam. (Almanya’nın sanatçı vizesi Berlin’i en kolay seçenek haline getirecekti.) Eğer orada yarıya yaşayacaksam, çok sayıda arkadaşımın olduğu büyük bir şehir olmalı.
Yine de bu zaman değil. Amerika’nın adalet için mücadele eden insanlara ihtiyacı var.
Gerçek: 30 yaşına gelene kadar tarzım yoktu. Bu fotoğraf, Hırvatistan’ın Zadar kentinde 29 yaş ve 11 aylıkken çekildi. Bu siyah beyaz kontrollü bir kemer mi?!?!
Bu önemli çünkü benim için önemli.
Dürüst olmak gerekirse, Avrupa’daki her ülkeye gitmek, arkadaşlarımın yaptıklarına kıyasla küçük, sevimli, kolay bir hedef gibi görünüyor. Ama sadece koştuğum daireler yüzünden. Dünyanın her ülkesine gitmek için çalışan, 100’den fazla ülkede durma belirtisi olmayan birkaç arkadaşım var.
İşte o zaman kendimi yüzüne vuruyorum ve kendime deneyimimin atipik olduğunu, arkadaş çevrem gibi hatırlatıyorum. Bu başarıyı azaltmamalıyım; Bu, ilk etapta mümkün kılmak zorunda olduğum ayrıcalıkla bile, başarmak için çok çalıştığım bir şey.
Ama bu başarı hakkında beni özellikle mutlu eden birkaç şey var.
Kasıtlı olarak seyahat ettiğim için memnunum. Elbette, birkaç ay içinde Avrupa’daki her ülkeye gidebilirdim – cehennem, 30 gün içinde bunu yapan bir çift bile biliyorum, bu sırada bir ülkeye gelecek, şehir merkezinde hızlı bir döngü yapacak, sonra ayrılmak – ama bunu yapmak istemedim. Başkentte bir blog yazarı arazisi gördüğümde, bir buçuk gün geçirdiğimde, “Ülke bitti!” ve bir sonraki yere yer değiştirme.
Amacım tipik olarak en azından farklı bölgelerin neler sunabileceğini anlamak için her ülkede üç destinasyonu ziyaret etmek (Mikrostatlar hariç). Her zaman başarılı değilim – bazı durumlarda sınırlı süre (Slovakya), bazı durumlarda kötü hava (Letonya) veya iptal edilmiş geziler (Estonya) nedeniyle, bazı durumlarda tükenme (Lüksemburg) nedeniyle. Ama mümkün olduğunda çaba sarf etmeye çalışıyorum.
Bu seyahatleri kendim finanse ettiğim için mutluyum. Zengin aile üyesi yok, zengin ortak yok. Seyahatlerimde arkadaşlar, aile ve ortaklar aldığımda, ya kendi paramla ya da işim karşılığında olmasa bile birçoğunu ödemedim. Ve son iki buçuk yıldır, aynı zamanda Manhattan’da bir kez kiralamadığım bir ev için ödeme yaparken yaptım.
Seyahatlerimi canlandırdığım için mutluyum. Son birkaç yıldır, diğer gezileri sübvanse etmek için konferanslar ve kampanyalar kullandım. İskoçya ve Almanya’da mı konuşuyorsunuz? Aralarında Slovakya, Polonya ve Lüksemburg’a gittim. Romanya’da mı konuşuyorsunuz? Daha sonra Moldova ve Ukrayna’ya gittim. Finlandiya’da mı çalışıyor? Daha sonra Belarus, Litvanya, Estonya ve Rusya’ya gittim. Hollanda’da mı konuşuyorsunuz? Daha sonra Kıbrıs’a gittim.
Bu gezilerin her birinde, New York’tan uçuşlar ele alındı, bu yüzden uzun mesafeli uçak bileti kurtardım. Ve hiç kimse umursamıyorKonferans veya kampanyadan daha uzun süre kalmak istediğinizde.
Bu, şirket seyahatlerinizi en üst düzeye çıkarmanın harika bir yoludur – birkaç gün daha ekleyin ve yakındaki bir yeri ziyaret edin. Uçak bilgisinde bir ton tasarruf edeceksiniz. Ancak bir şirket gezgini olmasanız bile, bir düğün veya aile etkinliği için seyahat etmeniz gerekiyorsa aynı şeyi yapabilirsiniz. Sadece birkaç gün ekleyin.
Dünyadaki her ülkeye gitmek istemiyorum.
Bu bir sonraki mantıklı adım gibi görünebilir, ancak her ülkeye seyahat etme arzum olamazdı. Neden? Niye? Çünkü bunun bir yüke dönüşeceğini biliyorum. Bu hedefe bir yıl geçirdiğinizi ve bitkin hissettiğinizi ve sadece İtalya’ya gidip makarna yemeyi istediğinizi düşünün, ancak tüm zaman ve paranızın Kiribati’ye gezileri için harcanması gerekiyor. ve Surinam. ve Orta Afrika Cumhuriyeti.
Seyahatten nefret ettiğim noktaya gelmek istemiyorum. Bazı arkadaşlarım bu pozisyonda kaldı. Ve seyahatleri yükle ilişkilendirmek bunu bana yapardı.
Artı, New York’taki hayatımı seviyorum. Şu anda zamanımın yaklaşık% 75’ini şehirde geçiriyorum ve bu zamanın bu noktada benim için iyi bir miktar gibi geliyor. Rutinlerimi seviyorum, arkadaşlarımı seviyorum, her gün küçük bir genç çocuğa benzeyen özel bir küçük bebeği seviyorum. Aslında şu anda olduğumdan daha az seyahat etmeye açık olurdum, ancak kaşıntılı ayaklı seyahat insanlarımın bildiği gibi, cazibeye yenilmek çok kolay.
Sırada ne var?
Şu anda hiçbir şey yok.
Gerçekten?
Gerçekten.
Başka bir kıta yapmayacak mısın?
Hayır. Demek istediğim, Orta Amerika, Honduras ve Panama’da kalan iki ülkemi ziyaret etmek iyi olurdu (teknik olarak bir gecede Honduras aracılığıyla sürdüm, böylece saymıyorum). Ama bunun ötesinde, bunu yapma arzum yok.
Avrupa benim için özeldi. Orta Amerika’yı şiddetle seviyorum, ama yine de Avrupa’ya mum tutmuyor.
Yani şimdi Avrupa’ya gitmeyi bitirdin mi?
Cehennem hayır. Avrupa hala benim en sevdiğim kıtayı ve bayıldığım bir yer. Ayrıca, bir gezginin bilgeliği, ziyaret ettiğiniz çok daha fazla yer olduğunu fark ediyor, yüzeyi kazınmadığınızı çok daha fazla fark ediyor.
Aslında, şimdi büyük bir özgürlük hissediyorum. Bir dahaki sefere Avrupa’da bir konferans veya kampanyam olduğunda, Belarus veya Moldova veya Sırbistan’ı ziyaret etme yükümlülüğüm yok. İtalya’yı çok daha kapsamlı keşfedebilirim! Camino de Santiago’da yürüyün! Slovenya’daki Piran gibi Balkan gözetimlerimi ziyaret edin, Kravice Bosna ve Hırvatistan’da Vis! Zaten gittiğim Ren boyunca bir ton şehri keşfedin – ama Noel’de!
Öyleyse… bir sonraki yere nereye gitmek istiyorum?
Karersee, Güney Tirol. Resim Eirien
Yeni birçok Avrupa’da istenen destinasyonlar
Güney Tyrol, İtalya. Dağlar için deliriyorum ve bu Avrupa’nın en muhteşem dağ destinasyonlarından biri. South Tyrol, muhteşem dolomitlere ev sahipliği yapıyor ve teknik olarak İtalya olsa da, manzara ve yiyecekler Avusturya veya Almanya’ya çok benziyor.
San Sebastian, İspanya. Dünyanın en iyi mutfak destinasyonlarından biri. Bask ülkesi tarafından büyülenmiştim çünkü güneşi okumak on yedi yaşındayken ilk kez yükseliyor. Burası daha önce hiç olmadığı gibi Pintxo bar-hop için yer olurdu.
Kuzey Norveç. Norveç, Avrupa’nın en görsel olarak muhteşem ülkelerinden biridir, ancak sadece Bergen ve çevredeki fiyortlara gittim. Ancak uzak kuzey, özellikle Lofoten Adaları çevresinde gerçekten muhteşem hale geldiği yerdir. Ve orada görülen kuzey ışıkları harika.
Lviv, Ukrayna. Ukrayna beni geçen yıl sevgisiyle şaşırttı ve görünüşe göre herkesin en güzel şehrini kaçırdım: Lviv. Gördüğüm kadarıyla, en sevdiğim Avrupa şehirlerinden ikisi olan Krakow ve Ljubljana’ya benziyor.
Korsika. Fransa’daki anakaranın güneyindeki bu ada uzun zamandır düşüncelerimi işgal etti: kayalıkları, plajları, yemeği. Özellikle uluslararası turistler tarafından aşırı keşfedilmemesini seviyorum. Şimdilik.
Cornwall, İngiltere. Kendimi “kazara bir Anglophile” olarak görüyorum ve çok fazla Britanya gördüm – ama bu Güneybatı Yarımadası beni kurtarıyor. Akdeniz’in bir parçası gibi görünen plajlara ev sahipliği yapıyor ve güzel tepeler. artı serin bir korsan-y aksanı.
Fin Lapland. Finlandiya çok sevdiğim bir ilçe, ama sadece yaz aylarında bulundum. Sanırım Lapland’da bir kış sezonu ziyareti için gecikmişim – tüm kar, tüm buz yüzme, tüm erken pembe gün batımları. Ve belki köpekler bir ya da iki yolculuk.
Gerçek: 33 yaşına geldiğimde tarzımı buldum. Tom Ford güneş gözlüğü, Zara deri ceket, El Salvador’dan gümüş küpeler, Arnavutluk’tan elbise. Minsk’te hayal edildi.
Tatlı Memnuniyet
Seyahatlerimle şimdi kendimi çok memnun hissediyorum. Ve bu biraz sıra dışı. Mutluluk bir şeydir; memnuniyet tamamen farklı bir şeydir. Huzursuz ve tahrik hissetmeye alışkınım, birincisini bitirmeden önce bir sonraki seyahatimi zaten planlıyor (ve gerçekçi olalım, bir ya da iki daha fazla yolculuk yapalım).
Benim için Avrupa’daki son ülkeme ulaşmak bana çok şey ima etti. Bu keyifli buzzy hissi uzun süre süreceğim.
Bizi izlemeye devam edin -Avrupa’daki en sevdiğim yerler hakkında bir yazı yazmak için sabırsızlanıyorum! Belki de ilk 10 için özel bir ayrım ile ilk 50 yer? Bunu düşünüyorum!
Özel seyahat başarılarınızdan biri nedir?
Katenever’den e -posta güncellemeleri alın bir yayını kaçırın. Her zaman abonelikten çıkın!
İlk NameFirst Adı
Son Namelast Adı
E -postanız e -postanız
Göndermek
Twitter’da paylaş
Facebook’ta Paylaş
Pinterest’te Paylaş
E -posta ile paylaş
